الگوی شخصیتی فرزندان اول چیست؟ مطالعات به طور مکرر خاطر نشان کرده اند که فرزند اول بودن دارای یک رشته مزایا است. این مزایا به طور عمده پاسخگوی الگوی شخصیتی است که به ویژه در بین فرزندان اول وجود دارد.

به طور کلی، موفقیت در بین فرزندان اول در مقایسه با فرزندان بعدی در خانواده بیشتر است.

یافته های بسیاری راجع به وجود فرزندان اول در بین دانشمندان شایسته نشان می دهد که ممکن است هیچ رابطه مستقیمی با ترتیب تولد وجود نداشته باشد؛ اما به سادگی منعکس کننده این واقعیت است که دانشمندان شایسته یا ناشایسته، همواره جزء دانشجویان دانشگاههای مشهوری بوده اند که در آنجا فرزندان اول نیز درس می خواندند.

به دلیل اینکه «شانس همواره با فرزندان اول است» آنها در مقایسه با خواهر و برادرهایشان موفقیت بیشتری کسب می کنند. گرایش به پیشرفت، بیشتر نتیجه انگیزه قوی آنها در استفاده از تواناییهای ذاتی شان است.

ویژگی های شخصیتی و روانی فرزند اول خانواده

از بین ویژگی های بسیار زیادی که در فرزندان اول به واسطه راهنمایی و فشار والدین برای کسب موفقیت به چشم می خورد، می توان به موارد زیر اشاره کرد.

  • آگاهی
  • جدیت
  • محافظه کاری
  • احساس مسئولیت
  • روابط عاطفی قوی
  • وفاداری به خانواده

همه این ویژگی ها باعث افتخار والدین و حسادت خواهر و برادرهای دیگر است. با این حال این ویژگی های مطلوب شخصیتی فرزندان اول معمولا توأم با دیگر ویژگی هایی است که در مقایسه با ویژگی خواهر و برادرهای بعدی در همان خانواده از نظر سازگاری های شخصی و اجتماعی از مطلوبیت کمتری برخوردار است. مانند ویژگی های مطلوب آنها که نیز نتیجه حمایت بیش از حد والدین و فشار آنها جهت کسب موفقیت است.

مطالعات نشان می دهد که فرزندان اول در مقایسه با فرزندان بعدی، وابستگی و هماهنگی بیشتری دارند. به ویژه در موقعیت های اضطراب و نگرانی آنها در برابر فشارهای گروهی حساس ترند. گوشه گیر و درون گرا هستند، تحمل کمتری دارند و مستعد طغیان های عصبی هستند. آنها بیشتر از درد می ترسند و هراس دارند و آنها اغلب افرادی عصبی هستند؛ زیرا می ترسند که نتوانند به آرزوهای بزرگ سالی شان دست یابند.

فرزندان اولی که در مقایسه با فرزندان بعدی موفقیت بیشتری کسب می کنند، معمولا افرادی جسور، مغرور، خودپسند و لوس هستند. آنها با بيانات تحقیر کننده و سرزنش آمیز دیگران احساس برتری خودشان را در رابطه با موفقیت هایشان نشان می دهند. اما بر خلاف احساس برتری شان، آنها دائما از احساس ناامنی رنج می برند که در اول زندگیشان زمانی که خواهر و برادرهای کوچکترشان به دنیا می آیند و توجه والدین به آنها جلب می شود، تجربه کرده اند.

این احساس ناامنی یکی از ویژگی های مشترک فرزندان اول است که نشان دهنده این حقیقت است که آنها مایل هستند زودتر از خواهر و برادرهایشان ازدواج کنند. زیرا با این کار از اضطراب و نگرانی خود می کاهند و می توانند بر احساس ناامنی غلبه کنند که از سن کودکی با آن مواجه بودند.

کریستین مونتاگ روانشناس آلمانی با اشاره به احساس نا امنی که پاسخ گوی بسیاری از عوامل مربوط به عدم سازگاری فردی و اجتماعی است و به ویژه در بین فرزندان اول به چشم می خورد چنین گفته است:

به نظر می رسد فرزند اول بودن تنها یک عامل متغیر باشد. طی یک سال یا بیشتر او امپراتور جهان است. همه چیز برای ارضای نیازهایش است … در نتیجه کم و بیش به طور ناگهانی پایان این زندگی آسوده و خوش فرا می رسد یا حداقل به طور قابل توجهی تغییر می کند… در واقع این باعث شگفتی است که فرزند اول اغلب از دید والدینش فردی نابسامان است.

مطلب مرتبط: بررسی کامل تأثیر ترتیب تولد بر شخصیت و ازدواج افراد (نظریه آدلر و فروید)

مطلب مرتبط: بررسی ویژگی های شخصیتی و روانشناسی فرزند وسط خانواده

مطلب مرتبط: بررسی ویژگی های شخصیتی و روانشناسی فرزند آخر خانواده