در رفتار با کودکی که مورد تعرض قرار گرفته یا به اصطلاح ابیوز شده، اهمیت باور کردن حرف کودکی که بی‌پرده در مورد سوء استفاده جنسی خود صحبت می‌کند، بسیار زیاد است.
طبق آمار انجمن حمایت از کودکان NSW در سال 1997، حرفهای 98 درصد کودکانی که مورد آزار جنسی قرار میگیرند، درست است.
واکنش یا عکس العمل ما نسبت به بی پرده گویی کودکان برای درمان آنها، بسیار مهم است. اگر ما نسبت به این مسئله بی تفاوت باشیم، کودکان هرگز رغبتی به بیان مشکل خود نخواهند داشت. این موضوع باعث رنجش زیاد آنها شده و ممکن است آنان را بیشتر در معرض این آسیب قرار دهد.
اگر ما از این موضوع ناراحت و عصبانی شویم؛ کودک ممکن است احساس شرمندگی کرده و نتواند نشانه های این مشکل را بیان کند و همیشه این باور را در ذهن خود داشته باشد که والدین، او را بخاطر این وضعیت سرزنش خواهند کرد. این مسئله باعث می شود جرات آنها برای افشای آزار جنسی خود که ممکن است سال ها به طول بیانجامد، از بین رود.
همچنین ممکن است کودکان از پیامدهای ناگوار بیان راز خود بترسند و یا ممکن است فکر کنند که هیچ کس حرف آنها را نمی پذیرد. همه این نوع مشکلات، بسیار خطرناک و مسئله ساز هستند و اغلب پیچیدگی های احساسی را با خود به همراه خواهند داشت.
از نظر بسیاری از کودکان، شجاعت غلبه بر ترس ها و تهدیدات احساسی، امری صحیح و منطقی است، یعنی باید در این گونه مسائل، جرات و شجاعت داشته باشند. اما کودک از والدین، خویشاوندان، معلم با دوستی که راز خود را برایش گفته است، توقع دارد که به حرف های او اطمینان داشته باشند و او را باور کنند.
نکات مهمی که در رفتار با کودک آزار دیده و مورد آزار جنسی قرار گرفته باید رعایت کنید
- در مقابل این گونه کودکان آرامش داشته باشید
- از لحاظ احساسی هیچ گونه واکنش منفی نشان ندهید
- نسبت به حرف های کودک اطمینان داشته باشید
- نسبت به راستگویی کودک اطمینان داشته باشید
- نسبت به جرات و شجاعت کودک اطمینان داشته باشید
- نسبت به عدم سرزنش آنها توسط خود اطمینان دهید
- دوست داشتن کودک را به او اطمینان دهید
- نسبت به کودکانی که مراقب خود هستند، اطمینان داشته باشید
- نسبت به کودکی که از خود در برابر تهدیدات مراقبت می کند، اطمینان داشته باشید (هرچند هیچ قولی به شما ندهد).
- درمورد کودکی که همیشه در کنار یکی از افراد مورد اعتماد خود است و تمایل بیشتری نسبت به او دارد، با یکی از سازمانهای مربوطه گفتگو کنید.
زمانی که کودک می خواهد در مورد آزار جنسی خود صحبت کند، وظیفه والدین این است که به او آرامش دهند و با او مهربان باشند.
اگر کودک تصمیم دارد راز خود را در میان جمع بیان کند، مانع او شوید و سعی کنید با او در یک محیط امن و آرام حرف بزنید. افشا یا برملا کردن رازهای این چنینی جرات و شجاعت می خواهد.
بنابراین، اگر کودک، شما را به عنوان فرد مورد اعتماد خود انتخاب کرد و راز خود را با شما در میان گذاشت، با مهربانی و ملایمت با او برخورد کنید.
بسیاری از افراد بزرگسال که در زمان کودکی مورد سوء استفاده جنسی قرار گرفته و آن را بیان نکرده اند، این گونه اظهار می کنند که اگر این راز را در دوران کودکی و یا در دوران بزرگسالی بیان می کردند، در زمان افشای آن، آزار دهنده ترین معضلی که با آن مواجه می شدند، این بود که خانواده او را به عنوان یک فرد خلافکار تلقی کرده و فرد متجاوز نیز او را دروغگو معرفی می کرد. مثلا اعضای خانواده ممکن بود بگویند “نگاه کن چیکار کردی! زندگی بقیه را نیز تباہ کردی”.
این نوع عکس العمل خانواده نسبت به فردی که مورد آزار جنسی قرار گرفته به او صدمه زیادی می زند و برای همیشه کودک احساس گناه و شرمندگی خواهد داشت.
اگر کودکی خواهان افشای راز سوء استفاده جنسی خود در میان جمع مثل زمین بازی، یا در زمان تدریس در کلاس شده، مانع کار او شوید و به او بگویید “آنچه می خواهی بگویی، بسیار مهم است و ما می توانیم بعد از کلاس در موردش حرف بزنیم”.
به آنها این اطمینان را بدهید که شما نیز مثل او نگران هستید و برای صحبت حای او ارزش قائلید. اگر فرد مورد اعتماد دیگری وجود دارد، از او بخواهید تا درس را به جای شما ارائه دهد و شما به همراه کودک به یک محیط امن بروید و در مورد مشکلش گفتگو نمایید. با این گونه رفتار (یعنی به مکان امن بردن کودک) می توانید از کودک حمایت کنید و هیچ کس صحبت شما را نشنود. در صورت افشای راز توسط کودک می توانید به سازمانهایی که خدمات مناسب ارایه می دهند مراجعه کنید. این سازمان ها می توانند اطلاعات بیشتری در زمینه بهترین شیوه برخورد با این گونه مسائل را در اختیار شما قرار دهند.
