هر کسی که به کم درباره اقتصاد بدونه، مفهوم این جمله رو درک کرده: “هیچ چی مجانی بدست نمیاد” این یعنی هر چیزی به بهایی داره، حتى اگه بهای اون چیز در وهله اول مشخص نباشه، برای بدست آوردن هر چیزی، باید از یه چیز دیگه بگذری. تو دنیای امروز همه می خوان بدونن چطور میشه بدون اینکه هیچ بهایی بپردازن خوشحال باشن. اما واقعیت اینه که مثل هر چیز دیگه ای، شادی هم بهایی داره و مجانی نیست.
مثل هر چیز دیگه ای، شادی هم بهایی داره، مجانی نیست.
حالا اگه میخوای بدونی که بابت شاد بودن باید چه هزینه های رو تقبل کنی، لطفا ادامه متن رو با دقت بخونید.
بهایی که برای شاد بودن باید پرداخت کرد
1. باید نقص رو بپذیری!
خیلی از آدما باور دارن که اگه یه خونه خوب، یه همسر، یه ماشین و دو تا بچه داشته باشن، همه چی کامل میشه. این جماعت یه چک لیست دارن و مدام چک می کنن ببینن کجای کار هستن. اما رفقا، زندگی اینطوری پیش نمیره، مشکلات تمومی ندارن. شکل شون فقط عوض میشه اما تموم نمیشن. چیزی که امروز به عنوان کمال می بینیم، فردا اصلا قبولش نداریم. هر چی زودتر این موضوع رو بپذیری که زندگی به فرایند تکاملیه نه کمال، اینجوری اگه به قضیه نگاه کنی راحت تر باهاش می تونی کنار بیای. کمال یه چیزیه که هیچ وقت بدستش نمیاری. هر درکی از کمال که تو سرت داری، خودش یه جور مفهوم پر نقصيه. هیچ کمالی وجود نداره، کمال فقط یه آرزو تو سر تونه! ما هیچوقت قادر نیستیم که بفهمیم کمال چیه، تنها چیزی که می دونیم اینه که چی بهتر یا بدتر از اون چیزیه که همین الان هستیم.
وقتی ما خودمون رو درگیر مفهوم کمال گرایی و چیزی که باید باشیم می کنیم، به خودمون استرس و درماندگی ناشی از زندگی طبق استانداردهای قراردادی رو تحمیل می کنیم. بدتر از همه اینکه این استانداردها معمولا استاندارد هایی نیستن که خودمون تعیین کرده باشیم، بلکه استانداردهایی هستن که دیگران برامون تعیین کردن.
پذیرش این مسئله که کامل نیستیم خیلی سخته، چون مجبوریم قبول کنیم که قرار با چیزایی زندگی کنیم که دوستشون نداریم. اما واقعیت اینه که زندگی قرار نیست تمام خواسته های ما رو برآورده کنه. پذیرش این مسئله به ما اجازه میده شاد باشیم، نقص هامون رو دوست داشته باشیم و خودمون رو همونطوری که هستیم بپذیریم، این نکته خیلی خیلی مهمیه…
2. باید مسئولیت مشکلاتت رو بپذیری
سرزنش دیگران برای مشکلاتی که داری ساده ترین کاره. خیلی ساده هست که نقش قربانی رو بازی کنی و یه جوری وانمود کنی که تمام مشکلاتت نتیجه بی عدالتی هاست. چی بهتر از این که هیچ نقشی توگرفتاری ها و کشمکش هات نداشته باشی. ما تو دنیای خیالی قربانی بودنمون جوری غرق میشیم که باورمون میشه خودمون و مشکلاتمون خیلی خاص هستن.
قشنگی پذیرش نقص هایی که داری میدونی تو چیه؟ تو اینکه دیگه نمی تونی با اطمینان دیگران رو واسه مشکلات خودت سرزنش کنی. واقعا به خاطر ترافیک دیر رسیدی؟ یا می تونستی زودتر راه بیفتی؟ پارتنر سابقت واقعا عوضی بود؟ یا تو خیلی زیاده خواه بودی و توقع داشتی؟ واقعا بدجنسی رئیست بود که باعث شد ارتقا نگیری؟ یا باید بیشتر تلاش می کردی؟
یادتون باشه فقط خود شما می تونین رو نقص های خودتون کار کنین نه دیگران، البته که اتفاقات ناجور واسه همه میفته. تقصیر شما نیست که یه راننده مست میزنه بهتون و یه پاتون رو از دست میدین. اما مسئولیت تسکین این فقدان چه از نظر فیزیکی و چه از نظر هیجانی با سرزنش دیگران بابت مشکلات خودتون ممکنه در کوتاه مدت کمی باعث تسکین بشه، اما در درازمدت یه نتیجه بد به همراه داره: اینکه شما توانایی کنترل سرنوشت خودتون رو ندارین و این غم انگیزترین تفکری هست که یه نفر می تونه داشته باشه.
3. باید ترس رو احساس کنی ولی در نهایت کاری رو که لازمه رو انجام بدی!
شجاعت به معنی نترسیدن نیست، شجاعت یعنی ترس، شک و ناامنی رو احساس کنی و تصمیم بگیری کاری که می خوای انجام بدی رو انجام بدی. اینکه چی کار می کنیم و چه اتفاقی برامون میفته، رضایت نهایی از زندگی رو تعیین نمی کنه، بلکه چرا یه کاری رو انجام میدیم و چرا یه اتفاقی برامون میفته و در نهایت تصمیم گیری در مورد اینکه چطور باهاش مواجه بشیم، تعیین کننده رضایت از زندگیه.
شجاعت به معنی نترسیدن نیست، شجاعت یعنی ترس، شک و ناامنی رو احساس کنی و تصمیم بگیری کاری که می خوای انجام بدی رو انجام بدی.
4. باید هدف عمیق تری برای کارهایی که می خواین انجام بدین داشته باشین
این یعنی چیزهایی رو انتخاب کنین که بهتون انگیزه بده. مثلا انگیزتون از پول در آوردن نباید صرفا پول در آوردن باشه، بلکه باید به پول به عنوان وسیله ای که با اون می تونین زندگی خوبی برای خانواده و فرزندانتون و رفقای نزدیک تون فراهم کنین، نگاه کنین. وقتی انگیزه های عمیق تری داشته باشین، این انگیزه ها به شما در مواجهه با شرایط استرس زا و پیچیده کمک می کنن. نباید انگیزه تون از انجام یه کاری دریافت تأیید از طرف دیگران باشه، اینطوری حتی وقتی دیگران تأییدتون نکنن هم به کارتون ادامه میدین.
5. باید آغوشتون برای شکست و شرمندگی باز باشه
یه چیز قشنگی که در مورد زندگی وجود داره اینه که ارزش های زندگی برای آدمای مختلف متفاوته. وقتی شما مطابق با ارزش های خودتون زندگی می کنین و اجازه میدین این ارزش ها به رفتارها و اعمالتون انگیزه بدن، ناخودآگاه خودتون رو در مقابل آدمایی قرار میدین که ارزش هایی متفاوت از ارزش های شما دارن. این آدما از شما خوششون نمیاد، اونا نظرهای بدی درباره شما میدن، هر کاری می کنن که شما شکست بخورین، نه واسه اینکه آدم های بدی هستن، واسه اینکه ارزش های متفاوتی دارن (خب البته بعضی از آدم ها هم خیلی عوضین!) هیچ وقت فراموش نکنین که بدون شکست پیشرفتی حاصل نمیشه، بدون پیشرفت، شادی ای وجود نداره. یکی از مهمترین مهارت هایی که هر آدمی باید کسب کنه اینه که در مواجه با مشکلات کمر خم نکنه، اینکه بلد باشه اگه زمین خورد، چطوری دوباره سر پا بشه!
