آموزش خود مراقبتی چیست؟ هدف از آموزش خود مراقبتی یا آموزش جلوگیری از سوءاستفاده جنسی، آموزش انواع مهارت‌ها به کودکان و افزایش سطح آگاهی کودکان در این خصوص است که باعث کمتر مورد سوء استفاده قرار گرفتن کودکان می‌شود.
به طور خلاصه، آموزش خود مراقبتی شامل موارد زیر می شود:
- انتخاب نام درست برای قسمتهای خصوصی بدن
- تشخیص تفاوت بین لمس ایمن و غیر ایمن بدن آنها
- مخفی نگه داشتن این راز که باعث می شود احساس بدی به آنها دست دهد
- در مقابل لمس نامناسب بدن خود چه واکنشی نشان دهند
- جرات داشتن، خصوصا در رابطه با بدن خودشان
اهمیت آموزش خود مراقبتی به کودکان
محافظت و مراقبت از کودکان همیشه امری طبیعی بوده است. اگرچه والدین می‌توانند تا حدی محیط اطراف کودکان را کنترل کنند، اما نمی،توانند در همه ساعات شبانه روز مراقب آنها باشند، بچه ها در دوران نوجوانی بدون حضور والدین از منزل بیرون می روند، اما مسئله مهمی که در اینجا وجود دارد این است که دنیا همیشه مکان امنی برای کودکان نیست و مشکلاتی را برای آنها بوجود خواهد آورد.
سوء استفاده جنسی از کودکان هیچ گونه محدودیت اجتماعی ندارد. افرادی که به کودکان تجاوز می‌کنند، می‌توانند در جامعه جزء گروه‌های آموزشی، اقتصادی، مذهبی و نژادی یا قومی باشند. بطور مشابه، کودکانی که مورد سوء استفاده قرار می‌گیرند، نیز، می‌توانند متعلق به یکی از این گروه‌ها باشند. به این معنا که هم افراد متجاوز و هم کودکان می‌توانند جزء این گروه ها باشند.
85 درصد کودکان، افرادی که به آنها تجاوز می‌کنند را می‌شناسند و اغلب کسانی هستند که کودکان به آنها اعتماد دارند.
فرد متجاوز با کودک و خانواده او ارتباط نزدیکی برقرار می‌کند تا به کمک این رابطه بتواند او را به دام بیندازد و به هدف خود یعنی سوء استفاده جنسی از کودک برسد. بیش از 95 درصد متجاوزان به کودکان، مرد هستند. آنها می‌توانند مجرد یا متأهل باشند. بیش از یک سوم تجاوزهای اتفاق افتاده مربوط به نوجوانان است. به این معنا که نوجوانان بیشتر از بقیه اقشار در معرض سوء استفاده جنسی قرار می‌گیرند. آسیب‌پذیرترین قشر، کودکان سنین بین 3 تا 8 سال هستند که بیشتر در معرض این پدیده نامشروع قرار دارند.
نتایج و پیامدهای سوء استفاده جنسی در دوران کودکی باعث از هم پاشیدن خانواده‌ها می شود. وقتی در یک خانواده، یکی از اعضای آن مورد سوء استفاده جنسی قرار می‌گیرد، دچار مشکلات و مسائل بهداشتی و روانی مثل نگرانی، اضطراب و افسردگی، سوءتغذیه، تمایل به مصرف زیاد داروها و مشروبات الکلی و مواد مخدر و استرس پس از سانحه همچون مسائل ارتباطی، اعتماد به نفس، امنیت و اعتماد می شود.
کسانی که مورد سوء استفاده جنسی قرار می گیرند، 10 تا 13 برابر بیشتر از دیگران اقدام به خودکشی می‌کنند.
تأثیرات این مشکل بزرگ در دوران کودکی می تواند بین نسلی باشد و در آینده نیز فرد را آزار دهد. والدین این افراد باید از سلامت جسمی و روانی خوبی برخوردار باشند تا بتوانند بر سلامتی و تندرستی خود و کودکشان تأثیر بگذارند. هرچند بزرگترها نباید از موضوعی که کودکان در معرض آن قرار دارند بترسند، اما باید به کودکان آموزش لازم را در مورد حقوق خود نسبت به بدنشان بدهند. بسیاری از کودکانی که مورد سوء استفاده قرار می‌گیرند، بیان می‌کنند که شناخت این مسئله به تنهایی کافی نیست. در اینجا آموزش خود مراقبتی بسیار مهم است.
کودکی که آموزش لازم را در این زمینه دیده است، وقتی برای اولین بار بدن او مورد لمس نامناسب قرار می‌گیرد، می‌داند که این کار درستی نیست و باید موضوع را سریعا به والدین اطلاع دهد و والدین نیز باید آنان را باور کنند.
ما باید کودکان را باور کنیم و نباید خطاهای آنها را به عنوان عمل ناشایسته افشا کنیم. در این صورت کودکی که مورد آزار جنسی قرار می‌گیرد، از ما بیزار و متنفر خواهد شد و بنابراین دیگر نمی‌تواند فعالیت های درستی انجام دهد.
مهارت های اصلی خود مراقبتی
مهارت های کلیدی خود مراقبتی باید به تدریج و در گفتگوهای روزمره به کودکان آموزش داده شوند. اگر تصمیم دارید این مهارت ها را به کودکان خود آموزش دهید، به چند نکته توجه کنید:
مطمئن باشید این مطالب مناسب سن آنها باشد. این آموزش‌ها تصویری نباشند و کودکان را تشویق کنید تا در برابر مواجهه با این مشکل شجاع باشند. جرأت و شهامت یعنی قوی بودن در هر شرایطی و از خصوصیات خوب در دوران نوجوانی است.
1. زمانی که کودک شما شروع به صحبت کردن کرد و تا حدی اعضای بدن خود را شناخت، نام اعضای بدنش مثل انگشت، بینی، چشم‌ها، بازوها و پاها را به او بگویید. همچنان که بزرگتر می‌شوند، باید نام دستگاه تناسلی خود را نیز بطور دقیق بدانند. به کودکان خود یاد دهید که دستگاه تناسلی مردانه، مهبل، باسن، نوک سینه و پستان، قسمتهای خصوصی بدن آنها هستند که با لباسی مثل لباس شنا پوشانده می‌شوند. از نام های حیوانات و خودساخته برای نامیدن قسمتهای خصوصی بدن استفاده نکنید.
با وجود این آموزش ها، اگر کودک مورد لمس نامناسب قرار گیرد، به راحتی می‌تواند موضوع را با شما به عنوان فردی قابل اعتماد در میان بگذارد. دهان کودک نیز یکی دیگر از قسمتهای خصوصی بدن او است.
2. به کودکان خود آموزش لازم را در مورد حدود و حد و مرزهای دوران خردسالی بدهید. این گونه تصور کنید که آنها باید حبابی را دور خود بکشند، که این حباب به معنای حریم شخصی آنها بوده و هیچ کس اجازه ورود به آن را ندارد. به کودکان توانایی گفتن کلمه “نه” را بیاموزید تا در صورت ورود افراد به حباب یا حریم شخصی شان بتوانند از خود دفاع کنند. به کودکان یاد دهید تا در برابر بوسیدن و بغل کردن آنها توسط دیگر کودکان، بچه‌های بزرگتر از خود، نوجوانان و حتی بزرگسالان “نه” بگویند و حق دارند از این کلمه استفاده نمایند.
بزرگسالان نیز باید به حد و مرزها و آرزوها و خواسته‌های کودکان احترام بگذارند و آن حد و مرزها را رعایت کنند. جدا از این مسئله، اگر کودکان علاقه‌ای به بوسیدن یا بغل کردن توسط دیگران ندارند، بر این کار اصرار نکنید، این امر باعث می‌شود کودک احساس کند خواسته‌ها و تمایلات او امری واقعی و مهم نیستند. به کودکان یاد دهید به جای دشنام دادن به دیگران، دست‌های خود را تکان دهند.
این‌که کودکان یاد بگیرند برای انجام بعضی کارها از بزرگترها اجازه بگیرند، مسئله مهمی است و اگر این چنین رفتار کنند، این نوع رفتار به دوران نوجوانی و جوانی و بزرگسالی نیز سرایت کرده و باعث می‌شود همیشه برای انجام کارها از والدین اجازه بگیرند و برای آنها احترام قائل شوند. با این طرز رفتار، کسانی که اطراف کودک هستند وقتی می‌بینند این کودک در مقابل بعضی مسائل به ویژه در رابطه با بدنش از کلمه “نه” استفاده می‌کند و در مورد همه چیز از خانواده اجازه می‌گیرد، ناگزیر هستند به او احترام گذاشته و او را باور داشته باشند.
3. به کودکان خود بیاموزید که هیچ کس نباید قسمتهای خصوصی بدن او را لمس کند یا آن قسمت‌ها را نگاه کند. حال اگر کسی قصد چنین کاری را داشته باشد، نباید به او اجازه دهد و باید بگوید “نه”. آنها باید به سرعت آن محیط را ترک کرده و مسئله را به فرد مورد اطمینانی اطلاع دهند. به کودکان این انگیزه را بدهید تا در صورت مواجهه با این گونه مسائل و مشکلات بتوانند مطلب را بیان کنند و مطمئن شوند که والدين حرف آنها را باور دارند. آمارها نشان می‌دهد که کودکان قبل از این که مورد باور دیگران قرار گیرند، با چند نفر مشورت می‌کنند.
فرد تجاوزگر ممکن است از ابزارها و روش‌هایی برای سوء استفاده از کودکان استفاده کند و به شیوه‌ای او را متقاعد کند که چنین اعمالی طبیعی و مجاز هستند.
به کودکان خود بیاموزید اگر کسی بخواهد به قسمتهای خصوصی بدن او دست بزند یا به آنها نگاه کند یا عکس های تحریک کننده به او نشان دهد، باید در برابرش موضع بگیرد و آن محیط را ترک کرده و موضوع را به فرد مورد اطمینانی بگوید. در مورد این گونه مسائل، طوری با کودکان خود ارتباط برقرار کنید و با آنها در این خصوص صحبت کنید که باور کنند رئیس یا صاحب بدن خود هستند و مطمئن شوید که کودک شما این مسئله را درک کرده است و اگر فردی به قسمتهای خصوصی بدن او دست بزند یا آن را لمس کند، خود را بخاطر این کار سرزنش نکند. در این صورت کودکان این قدرت را خواهند داشت تا در مقابل تجاوز دیگران به خود، محکم بایستند و با صدای بلند بگویند “نه”، “دست نزن”، و با خشونت بگویند “من از این کار متنفرم”، “دست نزن! بدن من به خودم تعلق دارد و صاحب آن هستم”. این باعث می شود در طول دوره زندگی، مفهوم نه گفتن در او تقویت و نهادینه شود.
4. تشکیل یک شبکه امن برای کودک. زمانی که کودک شما بزرگتر می شود (پس از 3 سالگی)، به او کمک کنید تا 5 فرد مورد اعتماد خود را انتخاب کند. یکی از آنها نباید جزء اعضای خانواده خود باشد تا اگر فردی، قسمتهای خصوصی بدن او را لمس کرد یا عکس نامربوطی در این خصوص به او نشان داد، به آن پنج نفر اطمینان کرده و موضوع را با یکی از آن ها در میان بگذارد.
البته، به این پنج نفر بگویید که کودک شما آنها را جزء افراد مورد اعتماد خود معرفی کرده است. آن پنج نفری که افراد مورد اعتماد کودک شما هستند، بخشی از “شبکه امن” می‌باشند. آیا کودک شما می تواند این افراد را با انگشتان خود بشمارد و نام آنها را بگوید؟ به کودک خود کمک کنید تا پنج انگشت دست خود را روی کاغذ بگذارد و آن را نقاشی کند، سپس روی هر کدام از انگشت ها نام یکی از افراد مورد اعتماد خود را بنویسد. با این روش، کودک می‌تواند نام آنها را به عنوان “شبکه امن” خود به ذهن بسپارد.
همچنین کودک می‌تواند روی هر انگشت، تصویر هر کدام از آنها را بکشد. حال اگر کودک سواد نوشتن ندارد، شما می‌توانید این کار را برای او انجام دهید.
بعضی کودکان تمایل دارند تا حیوانات مورد علاقه خود يا اسباب بازی‌هایشان را در شبکه امن خود جای دهند. این امری کاملا درست است. به هر حال با ملایمت کودک خود را متوجه این مطلب کنید که حیوان یا اسباب بازی، اشياء خوبی هستند، اما نمی‌توانند در شرایط ناامن کاری انجام دهند و در صورت قرار گر فتن در شرایط ناامن باید از والدین یا بزرگترها کمک بگیرند.
5. زمانی که در مورد تماس نامناسب بدن با کودک صحبت می‌کنید، در مورد احساسات مربوط به مواجهه با این رفتار مثل خوشحالی، ناراحتی یا غمگینی نیز صحبت کنید. برای صحبت کردن در مورد احساسات می‌توانید از انواع پوسترها و کتاب داستان‌های متاسب استفاده کنید.
در طول روز و در حین انجام کارها کودک را تشویق کنید تا حس خود را نسبت به آن کار نشان دهد، مثلا بگوید: “وقتی کسی من را هل می‌دهد. ناراحت می‌شوم، من از سرسره بزرگ می‌ترسم، و وقتی دوستم به من می‌گوید بیا بازی کنیم، خوشحال می‌شوم”. در این صورت اگر کسی به بدن کودک دست بزند (لمس نامناسب)، می‌تواند حس خود را بیان کند.
6. با کودک خود در مورد احساس امنیت و عدم امنیت صحبت کنید. کودک این مفهوم را به سختی می‌تواند درک کند. همچنین درباره مواقعی که احساس امنیت می کند مثل زمانی که روی تخت در حال استراحت است و کتاب می‌خواند، یا درباره مواقعی که احساس نا امنی می‌کند مثل زمانی که او را از پشت هل می‌دهند، با او صحبت کنید. بچه‌ها باید شرایط امن و غیر امن را درک کنند. مثلا زمانی که احساس امنیت می‌کنند، از درون خوشحال می‌شوند و زمانی که احساس نا امنی می‌کنند، می‌ترسند و احساس شکم درد می‌کنند. به کودک زمان کافی دهید تا در مورد واکنش بدنش در هنگام داشتن حس امنیت و عدم آن صحبت کند.
7. در زمان قرار گرفتن در شرایط نا امن، ممکن است با موارد خطرناکی مواجه شویم. این موارد و نشانه ها که خطر را به ما هشدار می‌دهند، پیام‌هایی هستند که بدن مان در زمان احساس نا امنی به ما می‌فرستد. با کودک درباره اولین نشانه‌های خطر مثل بالا رفتن ضربان قلب یا لرزش دست، شکم درد، عرق کردن کف دست، حس گریه کردن و لرزش و سست شدن پاها گفتگو کنید. به آنها فرصت دهید تا نظرات و ایده‌های و خود را بیان کنند، یعنی شرایطی فراهم کنید تا بتوانند نظرات و ایده‌های خود را بیان کنند.
به کودک خود بیاموزید که اگر در شرایطی قرار گرفت که یکی از نشانه های خطر در آن وجود داشت، در این رابطه به والدین یا فرد مورد اطمینان خود اطلاع دهد. طوری با کودک خود رفتار کنید تا به شما اعتماد داشته باشد و بتواند در مورد هر مسئله ای با شما مشورت نماید.
مخفی نگه داشتن، بخش اصلی شیوه عملکرد افراد متجاوز می‌باشد و بنابراین شناخت تفاوت بين شرایط لذت بخش و شرایطی که باید مخفی بماند و حس بدی به دنبال دارد، بسیار مهم است.
8. همچنان که کودک بزرگتر می‌شود، او را نسبت به مخفی نگه داشتن این نوع رازها دلسرد کنید. همچنین در مورد قرار گرفتن در شرایط امن یا لذت بخش مثل شگفت زده شدن به خاطر جشن تولدش و شرایط نا امن و نامطلوب مثل لمس قسمتهای خصوصی بدن او توسط دیگران با کودک صحبت کنید. در این خصوص شیوه صحبت کردن با کودک بسیار مهم است و طوری با کودک خود صحبت کنید که مطمئن شوید اگر مورد سوء استفاده قرار گرفت یا فردی به قسمتهای خصوصی بدن او دست زد یا به او عکس یا فیلمی در این زمینه نشان داد سریعا شما یا فرد مورد اعتماد خود را در جریان قرار دهد.
9. اطلاعات زیادی در مورد شرایطی که فردی مثل دکتر در زمان بیماری (مطمئن باشد او را دراتاق خاصی مثل مطب ویزیت کند) می‌تواند به قسمتهای خصوصی بدن او دست بزند، در اختیار کودک قرار دهید. به او بیاموزید اگر کسی قصد دست زدن یا لمس قسمتهای خصوصی بدن او را دارد، حق دارد “نه” بگوید و دست او را رد کند و آن محیط را ترک کرده و به فرد مورد اعتماد خود اطلاع دهد. بچه‌ها در هر سنی نیازمند دانستن این نکته مهم هستند که بدنشان به خودشان تعلق دارد و هیچ کس نمی تواند به آن دست بزند.
10. مسئله خود مراقبتی را با کمک سناریوی “چه کاری می‌توانید انجام دهید؟” به کودک خود تفهیم کنید. در این موقع می‌توانید در مورد انواع مسائل احساسی و سناریوی خود مراقبتی با کودک صحبت کنید و اطلاعات مربوطه را در اختیارش قرار دهید. مثلا در برابر شرایط زیر چه کاری می توانید انجام دهید؟
- اگر کسی سطل یا بیل شما را از روی زمین ماسه‌ای بردارد، چه کاری انجام می‌دهید؟
- اگر بوسیدن پدربزرگ یا مادر بزرگ را هنگام خداحافظی دوست ندارید، چه کاری می‌توانید انجام دهید یا چه چیزی می‌توانید بگویید؟
- اگر فردی قصد دارد به قسمتهای خصوصی بدن شما دست بزند، چه کاری می‌توانید انجام دهید؟
- اگر فرد بزرگتری قسمتهای خصوصی بدن شما را لمس کرد یا از شما خواست تا به قسمت خصوصی بدن او دست
- اگر هنگام سرسره بازی کسی شما را از پشت هل داد، چه کاری می‌توانید انجام دهید؟
- اگر کسی در مدرسه قسمت خصوصی بدن خود را به شما نشان داد، چه کاری می‌توانید انجام دهید؟
- اگر کسی قصد داشت قسمت خصوصی بدن شما را ببیند، چه کاری می‌توانید انجام دهید؟
سناریوهای مناسب کودک خود را طراحی کنید و در مورد آنها با او صحبت کنید. این سناریوها برای کودک باید جالب و جذاب باشند. در حین طراحی این سناریوها، از خود بپرسید، کودک شما از این سناریوها چه چیزی یاد خواهد گرفت.
در نهایت، آموزش پیشگیری از آزار جنسی نه تنها وظیفه والدین بلکه وظیفه جامعه نیز می‌باشد. از مراکز مراقبت از کودکان مهدکودک یا دبستان کودک خود بپرسید که آیا در برنامه آموزشی خود، برنامه خود مراقبتی را لحاظ کرده‌اند.
در زمان آموزش خود مراقبتی به کودک، مقتدر باشید
کودک نیز باید همین حس را در زمان یاد گرفتن این مسئله داشته باشد. در این زمینه، دو دلیل وجود دارد که شامل موارد زیر می شود:
1. داشتن علم و آگاهی در مورد خود مراقبتی باعث قدرتمند یا مقتدر جلوه دادن کودک می‌شود. این روش خوبی برای حفظ آنها در مقابل سوء استفاده جنسی است و همچنین باعث می شود به جوانانی تبدیل شوند که از اعتماد به نفس بالایی برخوردار خواهند بود.
آموزش خود مراقبتی به کودک نه تنها او بلکه بقیه کودکان را نیز در مقابل این آسیب بزرگ موافقت می‌کند. کودکی که مورد آزار جنسی قرار می‌گیرد، ممکن است در مورد آن با دوست خود صحبت کند و این امری طبیعی است، همچنین دوست وی نیز کنجکاو می‌شود تا بداند چه اتفاقی افتاده و باید سريعا فرد مورد اعتماد خود را در جریان امر قرار دهد، حتی کودک ممکن است از او بخواهد در این رابطه با کسی صحبت نکند و این مسئله به صورت راز بماند.
2. با بالاترین سطح توانایی با کودک در مورد خود مراقبتی صحبت کنید و طوری وانمود و با او رفتار کنید که در خانواده شما هیچ گونه پنهان کاری وجود ندارد و با عملکرد خود به متجاوزان این پیام را منتقل کنید که کودک شما هرگز جزء قربانیان آنها نخواهد بود و کودکان نباید به خاطر این اتفاق خود را پشت ترس و سکوت جامعه پنهان کنند.
نکات مهم آموزش خود مراقبتی به کودک
1. برای آموزش خود مراقبتی به کودکان، زمان خاصی وجود ندارد و در همه اوقات می توان این موضوع را به آنها آموزش داد. در زمان آموزش به کودکان آرامش داشته باشید و تا حد امکان این بحث را به صورت غیر رسمی با دوستانه ادامه دهید. مثلا زمانی که کودک شما بزرگتر شد و توانست به تنهایی به حمام برود، به او یاد دهید تا قسمتهای خصوصی بدن خود را بشوید. این زمان بهترین فرصت برای دانستن این نکته مهم است که بدنشان به خودشان تعلق داشته و فقط خودشان می توانند به آن دست بزنند.
با فراهم کردن آزادی عمل و شرایط مناسب بحث و گفتگو در محیط خانه، کودک می‌تواند درباره مشکلاتش با شما مشورت کند. اگر شما فرد عصبانی باشید، کودک نیز اینگونه رفتارها را از شما خواهد آموخت و با وجود این که عصبانیت‌ها زودگذر هستند، کودک آن را مسئله مهمی می‌پندارد، در صورتی که چنین نیست و این باعث رنجش او می‌شود.
2. با کودک خود در مورد فضا و مکان های خصوصی و عمومی، بیشتر حرف بزنید. مثلا این گونه توضیح دهید که در مکان‌های عمومی مثل اتاق‌های موجود در خانه و زمین بازی مدرسه ممکن است افراد دیگری نیز وجود داشته باشند، اما در مکان‌ها و فضاهای خصوصی مثل دستشویی، حمام و اتاق خواب شخصی فقط شما به تنهایی حضور دارید. همچنین به آنها خاطر نشان کنید که اگر کسی بخواهد وارد اتاق خواب شما شود، باید اول از شما اجازه بگیرد، در صورت تأیید شما، می‌تواند وارد اتاق شود زیرا این مکان فقط متعلق به شما است: یعنی خصوصی است.
3. به کودک خود اعتماد کنید، کودکان نیز همچون بزرگسالان، زمانی که بدنشان مورد لمس امن یا غیر امن قرار می‌گیرد، احساساتی را تجربه می‌کنند. در بعضی مواقع اگر کودک شما گفت که نمی‌خواهد با فلان شخص بیرون برود یا نمی‌خواهد با کسی تنها باشد (حتی اگر دوست صمیمی او باشد)، باید به او اعتماد کرد و به خواسته‌اش احترام گذاشت.
4. لمس نا امن بدن کودکان (به ویژه پسران) توسط افراد متجاوز، برای کودکان لذت بخش است. بنابراین، لازم است کودکان بدانند که لمس نامناسب قسمتهای خصوصی بدن آنها هر چند لذت‌بخش است، اما نباید اتفاق بیافتد.
آگاهی بخشی
از جمله عوامل و نشانه‌های آمادگی فرد متجاوز جهت سوءاستفاده جنسی از کودک، تسلط و قدرت داشتن براو و استفاده از این قدرت برای اجبار کودک به مخفی نگه نداشتن راز و اطمینان از نه گفتن توسط کودک است. آگاهی بخشی می‌تواند در طی روزها، هفته‌ها یا سال‌ها اتفاق افتد. معمولا فرد متجاوز اعتماد کودک و خانواده او را به سمت خود جلب می‌کند تا بتواند از این طریق به هدف خود برسد. این اعتماد باعث ایجاد فرصت‌هایی برای سوء استفاده مکرر از کودک می‌شود. یعنی باعث می‌شود فرصت‌هایی فراهم شود که فرد متجاوز بتواند از لحاظ جنسی به کودک آسیب بزند. در این زمینه فرد متجاوز کمتر از خشونت استفاده می‌کند و اما در عوض، تهدیدات احساسی جای آن را می‌گیرد. فرد سوء استفاده کننده از اعتماد و پاکی و بی گناهی کودک استفاده می‌کند تا به او لطمه بزند.
آگاه باشید
1. نسبت به فردی که می‌خواهد زمان زیادی را با کودک شما تنها باشد، شناخت داشته باشید، ولی با این وجود، همواره مراقب رفتار او باشید. مثلا فردی که قصد سوء استفاده یا تجاوز دارد، اغلب با خانواده مورد نظر در ارتباط است و بعضی مواقع به آنها در انجام کارهایشان کمک می کند و خود را به عنوان فرد منطقی و قابل اعتماد جلوه می‌دهد. این شخص یعنی متجاوز به عنف سعی می‌کند طوری با خانواده کودک رفتار کند که بتواند بدون هیچ گونه شک و تردیدی از طرف خانواده مورد نظر نسبت به او، با کودک تنها باشد.
2. فردی که توجه خاصی به کودک شما و دیگر کودکان می‌کند، با تهدیدات و هدیه دادن و شکلات، آنها را به سمت خود می‌کشد. ممکن است شما از این گونه تهدیدات اطلاع نداشته باشید و این برای اولین بار برای کودکتان اتفاق افتاده باشد و افراد متجاوز از این موارد استفاده می‌کنند تا خود را جلوی کودک زیبا جلوه دهند و آنها را راز دار تربیت کنند.
استراتژی‌ها و روش‌هایی که افراد متجاوز برای تسلیم کردن کودکان در برابر این رفتار زشت اتخاذ می‌کنند: شامل هدیه دادن، جلب توجه آنها نسبت به خود و تلاش برای ایجاد ارتباط احساسی به جای تهدید کردن یا تهدید فیزیکی آنها می‌شود. بسیاری از برخوردهای جنسی با کودکان ناشی از ارتباطات فیزیکی یا بدنی است.
3. کودک خود را از هر شخصی که بدون حضور شما (والدين)، زمان زیادی را صرف تفریح و سرگرمی با او می‌کند، دور نگه دارید.
مطلب فوق العاده مفیدی بود. واقعا بهش نیاز داشتم. ممنون از سایت خوبتون. ممنون
بسیار مطالب خوب و آموزنده ای بود
با تشکر از شما
خواهش می کنم سمیه جان