کرایی مرغ یا کراهی مرغ یکی از غذاهای سنتی و اصیل بلوچی هست. سیستان و بلوچستان پر رمز و راز و ناشناخته با مردمانی از جنس صداقت و سختکوشی در سرزمین افسانه ها و اساطیر باستانی هست. نمیشود حرف از این سیستان و بلوچستان بشود و از خوراک های خوش عطر آنها صحبت نشود. سرزمینی مملو از ادویه جات رنگارنگ و معطر که با عطر آنها به آسمانها عروج میکنیم.
مواد لازم برای تهیه خورش کرایی برای 2 تا 3 نفر
- فیله یک عدد سینه مرغ
- هِل نصف قاشق چای خوری
- فلفل قرمز یک قاشق چای خوری
- میخک نصف قاشق چای خوری
- دارچین یک قاشق چای خوری
- سیر یک قاشق چای خوری
- زنجبیل رنده شده یک قاشق چای خوری
- گوجه فرنگی قرمز رنده شده دو عدد
- یک لیوان ماست چکیده
- گشنیز و جعفری خرد شده 4 قاشق غذاخوری
طرز تهیه خورش کرایی مرغ
فیله یک عدد سینه مرغ رو خرد میکنیم و روانه شون میکنیم. داخل تابه ای از روغن داغ تا سرخ بشن تنها چیزی که می‌تونه مستت کنه از بودن در مطبخ، به هوا برخاستن عطر یک قاشق چاشنی بلوچیه با کمی نمک که به مرغ اضافه میشه و بر میدان تابه می‌رقصند.
با عطر هِلِ و فلفل قرمزش بیهوش می شوی و با عطر میخک و دارچینش جانی دوباره میگیری و این رقص به اوج خود می‌رسد با ورود یک قاشق سیر و زنجبیل رنده شده و دوتا گوجه فرنگی قرمز رنده شده.
در تابه را که می‌بندیم با آب خوشرنگ گوجه نرم میشوند و میپزند.
این تنها نمایشی است که باید چشمها را بست و با سلولهای بویایی به تماشای آن نشست.
پس از دو سه دقیقه محفل داغ آنها را با یک لیوان ماست چکیده به آرامش دعوت میکنم. اما امان از رفیق ناباب که هم نوا میشود با ادویه جات و باز قاشقی دیگر از سیر و زنجبیل را به محفل خود دعوت میکنند و اینبار آنها با خود سبزی گشنیز و جعفری را به این بزم عطرآگین می برند.
لختی بر حرارت ملایم آتش می جوشند و جا می افتد این خورش خوش عطر و طعم بلوچی و کمی بعد سفره های باصفای سیستانی ها و بلوچ های نازنین را زینت می‌بخشند.
چه راز زیبایی در این خوراک نهفته است سبزی گشنیز و جعفری و سفیدی ماست و قرمزی گوجه ایرانمان را در او یافتم.
