کلامیدیا (Chlamydia trachomatis) رایج ترین بیماری آمیزشی میکروبی قابل درمان است. این بیماری اگر درمان نشود، می تواند بعدها مشکلاتی جدی برای شخص به بار بیاورد. کلامیدیا در زنان، رحم را آلوده می کند. در هر دوی مردان و زنان، مجرای ادرار، مجرای دفع (Rectum) و چشم ها ممکن است به میکروب کلامیدیا آلوده شوند. گاهی اوقات این میکروب در قسمت های دیگر بدن هم زندگی می کند، مثل حلق، ریه ها و کبد (جگر).
علایم و نشانه های کلامیدیا
علایم و نشانه های ابتلا به کلامیدیا در زنان
علایم ابتلا به بیماری کلامیدیا، هر زمانی می تواند بروز کنند. اما این علایم اغلب بین 1 تا 3 هفته پس از آلودگی دیده می شوند. علایم و نشانه های کلامیدیا تا وقتی که اثر تقریبا قابل توجهی از خود به جای نگذاشته باشند، از بدن بیمار حذف نمی شوند. در بیشتر زنانی که به این بیماری دچار می شوند، هرگز علامت و نشانه ای از بیماری دیده نمی شود. به هر صورت، علایم و نشانه های ممکن کلامیدیا عبارتند از:
- افزایش اندکی در میزان ترشحات مهبلی؛ که در نتیجه ی التهاب و تورم رحم ایجاد می شود.
- احساس نیاز به ادرار کردن، بیش از حد معمول؛ که معمولا با دردی به هنگام ادرار هم همراه است.
- درد زیر شکم
- احساس درد به هنگام آمیزش جنسی
- قاعدگی و عادت نامنظم
- تورم دردناک و عفونت چشم ها؛ البته اگر چشم هایتان آلوده شده باشند.
علایم و نشانه های ابتلا به کلامیدیا در مردان
نشانه های کلامیدیا در مورد مردان، در هر زمانی ممکن است ظاهر شوند. اما علایم این بیماری، اغلب بین 1 تا 3 هفته پس از آلودگی دیده می شوند. علایم و نشانه های کلامیدیا تا وقتی که اثر تقریبا قابل توجهی از خود به جای نگذاشته باشند، از بدن بیمار حذف نمی شوند. مردان بیشتر از زنان متوجه علایم و نشانه های این بیماری می شوند. اما مردان هم ممکن است به بیماری کلامیدیا دچار شده باشند، در حالی که هیچ نشانه ای از آن دیده نشود. به هر صورت، علایم و نشانه های احتمالی کلامیدیا عبارتند از:
- ترشح یک ماده ی ابری رنگ یا سفید رنگ از آلت تناسلی، و خیس و کثیف شدن پی درپی لباس زیر
- احساس درد یا سوزش به هنگام ادرار
- تورم دردناک و عفونت چشمها؛ البته اگر چشم هایتان آلوده شده باشند.
نکته مهمی در مورد کلامدیا
کلامیدیایی که در مجرای دفع (Rectum) لانه کرده باشد، بندرت علایم و نشانه هایی از خود بروز می دهد.
کلامیدیا چه گونه منتقل می شود؟
کلامیدیا می تواند از راه های زیر منتقل شود:
- رابطه جنسی با کسی که قبلا آلوده شده باشد.
- از مادر به نوزاد، به هنگام زایمان
- گاهی اوقات هم از تماس انگشت آلوده با چشم؛ انگشتی که با آلت تناسلی تماس داشته است.
آزمایش های لازم برای تشخیص کلامیدیا
- نواحی تناسلی توسط یک پزشک یا پرستار بررسی می شوند.
- با استفاده از یک سنبه ی اسفنجی یا پنبه ای (سواب) از هر جایی که احتمال آلودگی دارد، نمونه ای برداشته می شود.
- برای زنان، معمولا یک آزمایش درون لگنی هم تجویز می شود.
- در مورد مردان، بیضه های آنان از بیرون بررسی می شوند تا سلامت آنها معلوم شود.
- معمولا نمونه ای هم از ادرار می گیرند.
تشخیص و درمان کلامیدیا
- نمونه هایی که در طی آزمایش برداشته شده اند، به آزمایشگاهی فرستاده می شوند، و نتیجه ی آزمایش هم معمولا در مدت یک هفته معلوم می شود.
- کلامیدیا همین که تشخیص داده شد، درمان آن بسیار ساده و راحت است. برای درمان کلامیدیا، قرص های آنتی بیوتیک تجویز می شوند.
- فراموش نکنید که باید دوره درمان را کامل کنید. اگر مصرف داروهای خود را قطع کنید، شاید لازم باشد که درمان کلامیدیا را از همان ابتدا، دوباره شروع کنید.
- اگر به کلامیدیا مبتلا شده باشید، یک مشاور بهداشتی آماده است که در مورد این بیماری توضیحاتی داده و به سؤال های شما پاسخ دهد. این مشاور بهداشتی ممکن است در مورد شریک یا شرکای جنسی شما هم سؤال هایی بپرسد؛ راه درست این است که تمام اطلاعات را در اختیار این مشاور قرار بدهید، چرا که شاید آنها نیز نیاز به درمان داشته باشند!
- یادتان باشد که تا زمانی که جواب آزمایش را دریافت نکرده اید، و هنوز نمی دانید که کلامیدیا گرفته اید یا نه، به هیچ وجه نباید با کسی رابطه جنسی دخولی داشته باشید.
پیگیری و اقدامات لازم بعد از تشخیص کلامیدیا
به محض این که دوره ی درمان را کامل کردید و تمام داروهای خود را مصرف نمودید، حتما باید به مرکز درمانی برگردید و دوباره درخواست آزمایش بکنید تا مطمئن شوید که بیماری شما بکلی درمان شده است.
عوارض و عواقب کلامیدیا
عوارض و عواقب کلامیدیا در زنان
اگر کلامیدیا را بدون درمان به حال خود رها کنید، می تواند به بیماری التهاب لگن (یا PID) منجر شود. (این بیماری عبارت است تورم و التهاب لوله های تخمدان لوله ای که تخمک از میان آن عبور کرده و به رحم مادر می رسد. التهاب لگن، ممکن است به مشکلات و ناهنجاری هایی در باروری زنان منجر شود. ریشه بسیاری از نازایی ها در حقیقت آلودگی به بیماری کلامیدیا است.
- دانه های جوش مانند در کف پاها و آلت تناسلی (مهبل و مقعد)
- کلامیدیا می تواند به آپاندیسیت (یا تورم آپاندیس) نیز منجر شود.
کلامیدیا و بارداری
اگر زنی که به کلامیدیا مبتلاست حامله هم بشود، خطر حاملگی خارج از رحم یا تولد یک نوزاد زودرس برای او وجود دارد. کلامیدیا می تواند از مادر به جنین هم منتقل شده و چشم ها یا ریه او را آلوده کند. کلامیدیا را می توان در طول حاملگی براحتی و با سلامت، درمان کرد.
کلامیدیا می تواند به درد مزمن (طولانی مدت) لگن هم منجر شود.
عوارض و عواقب کلامیدیا در مردان
عوارض و عواقب کلامیدیا در مردان چندان قابل توجه و شایع نیست. اما می تواند گاهی اوقات به تورم بیضه ها، و عقیم شدن مرد منجر شود.
عوارض و عواقب مشترک کلامیدیا در مردان و زنان
- سندرم ریترز (Syndrome Reiters) یکی از عواقب کلامیدیا است. این عارضه می تواند به تورم چشم ها و مفاصل، و گاهی اوقات به ظاهر شدن دانه های جوش مانند در کف پاها و آلت تناسلی منجر شود.
- آپاندیسیت (تورم آپاندیس) هم می تواند از عواقب کلامیدیا باشد.
- راموش نکنید که پس از درمان کلامیدیا، استفاده از کاندوم در هنگام در هنگام برقراری رابطه ی جنسی می تواند خطر انتقال و ابتلا به این بیماری و سایر بیماری های آمیزشی را تا حد زیادی کاهش دهد.
